سلام به دوستان و همراهان همیشگی الی پت .من فاطمه هستم .در این مقاله در رابطه با یکی دیگر از بیماری پرندگان که بسیار خطرناک است و در صورت ناآشنا بودن می تواند به راحتی گنجه ٬کبوتر خانه و یا تعداد عظیمی از پرندگان شما را تلف نماید؛صحبت کرده ایم و به بررسی تمامی نکات لازم در رابطه با این بیماری و درمان و راهکار های لازم جهت پیشگیری پرداخته ایم.نظرات و پیشنهاداتان را برای ما ارسال نمایید.
استرپتوکوک چیست ؟
استرپتوکوک (Streptococcus)، جنس مهمی از باکتریهای گرم مثبت است. این باکتریها به شکل کروی (کوکسی یا کوکوس) هستند و تقسیم آنها در یک محور منجر به تشکیل حالت زنجیرهای یا جفت خواهد شد. بنابراین، واژه استرپتوس (به یونانی στρεπτος, streptos) به معنای زنجیره (رشته) به خوبی بیانگر اسم باکتری است. بیشتر استرپتوکوکها از نظر تولید آنزیمهای کاتالاز و اکسیداز، منفی بوده و بی هوازی اختیاری هستند.برخی از گونههای استرپتوکوکها میتوانند بیماریهایی مانند فارنژیت استرپتوکوکی (گلودرد چرکی)، مننژیت، پنومونی (سینه پهلو)، اندوکاردیت، بادسرخ و فاسئیت نکروزان (قانقاریا) را ایجاد کنند. با این وجود، بیشتر گونههای استرپتوکوک، غیربیماریزا هستند و به عنوان فلور (همزیست) دهان، پوست، روده و سیستم تنفسی فوقانی محسوب میشوند.
بیماری استرپتوکوکوس چیست ؟
استرپتوکوکوس یک بیماری مهم و خطرناک در کبوترها می باشد.این بیماری توسط نوعی باکتری رشته ای بنام استرپتوکوکوس ایجاد می گردد. در این بیماری سیستم حرکتی کبوترها مختل می گردد. این باکتری پس از ورود به بدن کبوتر به تمام قسمتهای بدن پرنده رفته و از بافت های سلولی حیوان با ترشح آنزیمهای گوارشی بعنوان غذا استفاده می نماید.
این بیماری بیشتر از طریق بستر کثیف و آلوده آب و هوا انتقال می یابدکه با استفاده از استابلایزر این مسئله را میتوانید حل کنید.پس توجه داشته باشید که در همه حال نظافت لانه را رعایت فرمایید. تحت هیچ شرایطی اجازه ندهید که مدفوع کبوترانتان روی هم انباشته شود زیرا این باکتری توانایی فعالیت و استفاده از مواد آلی مدفوع را داشته و در آن تکثیر می گردد. در همه جا حتی گرد و غبار موجود در هوا نیز وجود دارد و معمولا در مواقعی که عفونتهای ویروسی و یا سایر بیماری ها پرنده را ضعیف کند بعنوان یک میکروب فرصت طلب موجب بیماری میگردد . اکثرا در طول دوران جنینی و یا ده روز اول پس از خروج جوجه از تخم موجب تلفات می گردد. به ندرت نیز در پرندگان مسن تر ایجاد بیماری می کند در بین پرندگان و پستانداران مشترک می باشد ولی به طور کلی در پرندگان اهمیت کمتری دارد .
بيشتر عفونتهاي حاصله از استرپتوكوك در اثر استرپتوكوكوس زواواپيدرميكوس (Streptococcus zooepidermicus) يا استرپتوكوكوس فكاليس (St.fecalis) ايجاد مي شود .استرپتوكوكوس زواوا پيدرميكوس بيشتر پرنده بالغ را مبتلا مي سازد در حاليكه استرپتوكوكوس فكاليس در تمام سنين مشاهده می شود. بخصوص ممكن است بيماري جدي را در پرنده جوان بوجود آور.
عفونت استرپتوكوكوس زواواپيدرميكوس
عفونت استرپتوكوكوس فكاليس
انواع بیماری استرپتوکوکوس در پرندگان
- عفونت استرپتوکوک خون پرندگان بالغ
- استرپتوکوکوس جوان
- عفونت استرپتوکوک محدود
پرندگان حساس به بیماری استرپتوکوکوس
اکثر گونه های پرندگان داخلی و مخصوصا مرغ حساس به آن هستند. غازها، اردک ها، بوقلمون ها و کبوتر ها کمی مقاوم تر هستند.
شدت و گسترش بیماری در پاییز و زمستان به اوج خود می رسد .در حالت حاد این بیماری مرگ ومیر صددرصد است ولی درحالت مزمن آن بهره وری کاهش نمی یابد و کاهش وزن شدید در پرنده رخ می دهد .
علائم بیماری استرپتوکوکوس در پرندگان
کبوتر: یکی از علائم این بیماری عدم تعادل در کبوتر است وپرنده نمی تواند بر روی پاهای خود بایستد. این باکتری ماهیچه های کبوتر را آلوده می کند و از آنها بعنوان منبع غذایی استفاده می نماید. دچار عوارض عصبی و افزایش تحرک می شود و به نظر هیجان زده می آید , به طوری که خودش را به اطراف زده و در اثر جراحات بوجود آمده و یا ضربه و خونریزی داخلی تلف می گردد.
در عفونت استرپتوكوک خون پرندگان بالغ در دوره حاد علائم زیر را می دهد: تب، امتناع از خوردن، بی حوصلگی، سینوسیت شانه، استفراغ و اسهال، تشنج، فلج. مدت زمان بیماری حدود دو هفته از شروع علائم بالینی است.
در یک نوع خاص استرپتوکوک باعث ایجاد یک شکل بسیار شدید بیماری می شود .هیچ نشانه ای مشاهده نمی شود، پرندگان 24 ساعت پس از عفونت می میرند.
بیماران مبتلا به یک نوع مزمن با بلع پوست و غشاهای مخاطی، ظاهر خسته و مدفوع مکرر متمایز می شوند. شانه آنها خشک و خاکستری است، تولید تخم مرغ به شدت کاهش می یابد. جوجه های جوان و بوقلمون ها خسته می شوند، عملا غذا نمی خورند، از اسهال، تشنج و فلج بال و پاها رنج می برند. پرندگان به طور مداوم در یک جا متوقف می شوند، حرکاتشان محدود و محدود می شود در نتیجه مرگ چند روز پس از نشانه های اول رخ می دهد.
در عفونت های استرپتوکوک محدود علائم خرده پوسته – نكروز پوست، تجمع گلبول ها در بافتها ٬ التهاب نابالغ زگیل ها٬ افزایش اندازه زگیل٬ التهاب تخمدان ها و مجاری عبور تخم٬آبسه های پوستی – زخمهای چرکی – آندوکاردیت وجتاتیو بر روی دریچه های قلب – تورم مفاصل – لنگش و بالاخره آبسه کف پایی . گاهی میکروب وارد خون شده و در طی یک یا دو روز موجب مرگ سریع همراه با عوارضی همچون افزایش تعداد تنفس در ساعات پایانی عمر پرنده – پف کردن – اسهال و بستن چشم ها می شود.
علایم کالبد شکافی پرندگان مبتلا به استرپتوکوکوس
در حالت حاد اندام و بافت پرندگان مرده قرمز هستند، غشاهای مخاطی و پوستی مایل به قرمز هستند. در حفره قفسه سینه شکمی و در کیسه قلب، مایع کمی رنگی با خون یافت می شود. قلب قرمز با رنگ خاکستری است .کبد، طحال، ریه ها بزرگ شده است.
شکل مزمن با حضور مایع سفید کننده در حفره های بدن، التهاب ارگان های داخلی مشخص می شود. در جوجه های کشته شده توسط استرپتوکوکوس جوان، زرده ی غیر جذبی یافت می شود.
چگونه می توان از بیماری استرپتوکوکوس پیشگیری کرد؟
برای کبوتر :
رعایت نظافت لانه کبوتر ها ٬جلوگیری از ورود کبوتر غریبه به جمع کبوترها ٬ایجاد صفحاتی همانند آنچه در پرورش بلدرچین بکار می رود که مانع از تماس پرنده با مدفوعش می گردد.
برای سایر پرندگان :
شرایط عادی برای نگهداری پرندگان، با دقت انتخاب رژیم غذایی، و به طور مرتب تمیز کردن و ضدعفونی کردن محل زندگی پرندگان. این امر مرگ 90 درصد از استرپتوکوکس را تضمین می کند. تهویه هوای درون محیط .
راه های درمان بیماری آسترپتوکوکوس
برای درمان کبوتر می توان از آموکسی سیلین با دز مناسب استفاده نمود.
حالت حاد از استرپتوکوکوس، استفاده اجباری از آنتی بیوتیک های وسیع (پنی سیلین، تتراسایکلین، ماکرولیدها) است.
می توانید 25 میلی گرم دارو در هر کیلوگرم بدهید. تجزیه و تحلیل حساسیت استرپتوکوکوس به آنتی بیوتیک ها صورت گیرد.
این تحلیل 2-3 روز طول می کشد. سپس، در صورت لزوم، دارو تغییر می یابد. محتوای ویتامین ها در خوراک دوبرابر افزایش یابد.