بیماری قارچی پرندگان

بیماری قارچی ماکرورابدس این بیماری که به طور کلاسیک یک بیماری معمول در مرغ عشق (“كمرنگی”) شناخته می شود، پیش از این “مگاباکتر” یا “مخمر معدی پرندگان” شناخته می شود. این ارگانیسم در انواعی از گونه های گنجشک سانان گزارش شده است. به لحاظ تاریخی، مگاباکتریوز در طی ۲۰ سال اخیر تشریح شده است، و تردید زیادی در زمینه توصیف آن به عنوان یک باکتری گرم منفی بزرگ وجود داشت. تحقیقات اخیر در آلمان اثبات کرد که مگاباکترها در واقع قارچ بوده و فالن نام آن را به ماکرورابدس تغییر داد.

علائم بیماری قارچی ماکرورابدس

افسردگی و کاهش مزمن، علائم شاخص ماکرورابدوزیس می باشد. پرندگان همواره گرسنه بوده و نزدیک ظرف دانخوری مشغول خوردن مقدار زیادی از غذای نرم می باشند. برگرداندن غذا به عنوان یک علامت شاخص در گنجشک سانان محسوب نمی شود. مدفوع اغلب حاوی دانه های هضم نشده است. بیمار می تواند مبتلا به کم خونی بوده و عضلات سفیدی داشته باشد. کبد می تواند به دلیل اتساع بارز پیش معده، قابل مشاهده باشد. دیگر عللی که می توانند موجب ماکرورابدوز شوند و یا آن را به عنوان بیماری ثانویه مطرح کنند نیز باید مد نظر قرار گیرند.

تشخیص

تشخیص بر اساس بررسی میکروسکوپی نمونه مدفوعی است. ارگانیسم مذکور به آسانی با وت اسمیر یا به دنبال رنگ آمیزی گرم با استفاده از بزرگنمایی ۱۰۰ x قابل مشاهده است . عدم یافت ماکرورابدس، عدم ابتلای پرنده به این بیماری را تایید نمی کند، زیرا انتشار آن در مدفوع تنها پس از مرحله خاصی از بیماری شروع شده و سپس می تواند به طور نامنظم رخ دهد.

بررسی میکروسکوپی متوالی نمونه های مدفوعی موجب افزایش حساسیت خواهد شد. نمونه های مخلوط مدفوعی از یک سالن پرورش پرندگان اطلاعات خوبی در زمینه وضعیت ابتلا در گروهی از پرندگان به ما خواهد داد. ارگانیسم پس از کالبدگشایی در اسکراب پیش معده قابل شناسایی است. توجه داشته باشید که کشت منظم قارچ موجب بهبود رشد این ارگانیسم سخت رشد نخواهد شد.

کالبدگشایی و بیماری های قارچی

پیش معده متسع با دیواره ضخیم، اغلب با مخاط سفید در سطح مخاطی، با کالبدگشایی جلب توجه می نماید . گاها، زخم و خونریزی های پتشی کوچک مخاط نیز دیده می شوند.

کاندیدیازیس

کاندیدیازیس یا کاندیدا یک آلاینده محیطی معمول بوده و به تعداد پایین، ساکن نرمال مجرای گوارشی محسوب می شود. این مورد به عنوان یک عامل بیماری زای فرصت طلب محسوب می شود. فاکتورهای مستعد کننده شامل درمان طولانی مدت آنتی بیوتیکی، سوء تغذیه، دان کپک زده، تغذیه دستی، استرس ازدحام بیش از حد و سیستم ایمنی جوجه ها می باشند. بیماری چندان در گنجشک سانان رایج نیست ولی معمولا در فنچهای ناحیه استوایی به نسبت قناریها مشاهده می شود.

علائم بالینی شامل بازگردانی غذا، بی اشتهایی، اسهال، دان کامل در مدفوع، استاز چینه دان، تشکیل گاز و ظاهر متسع محوطه بطنی و دم بالا رفته می باشد. تشخیص بر اساس رویت تعداد زیادی مخمر در حال جوانه زنی میباشد که می تواند در نمونه سواب برداری شده از چینه دان یا در یک نمونه مدفوعی مشاهده شود. در کالبدگشایی، دیواره چینه دان ضخیم و پوشش سفید مخاطی و نیز پلاک های سفید محتمل در ناحیه دهانی حلقی می توانند مشاهده گردند.

پیش معده متسع با دیواره ضخیم، اغلب با مخاط سفید در سطح مخاطی، با کالبدگشایی جلب توجه می نماید . گاها، زخم و خونریزی های پتشی کوچک مخاط نیز دیده می شوند.

پیشگیری بیماری قارچی

درمان سنتی شامل درمان حمایتی، یعنی محیطی گرم و کنترل شده و استعمال آمفوتریپسین B است. آنتی بیوتیک برای درگیری های ثانویه می تواند تجویز شود. بیمار باید به غذای نرم و خوش خوراک دسترسی داشته باشد. بیماری های همزمان نیز باید لحاظ گردند.

تشخیص تفریقی و بیماری های قارچی

عفونت های باکتریایی مزمن همانند مایکوباکتریوز و کلامیدوفيلا و نیز عفونت های انگلی مثل آتوکسوپلاسما، ایزوسپورا و کوچلوزوما می توانند مد نظر قرار گیرند. سموم و تغییرات تغذیه ای نیز باید لحاظ گردند.